Sigismundo de Burgundio

Multi tool use
Sigismundo de Burgundio
|
Reĝo de la burgundoj
|

fresko de Sankta Sigismundo fare de Piero della Francesca (1451) en Rimini
|
|
Persona informo
|
Naskiĝo
|
5-a jarcento
|
Morto
|
1-an de majo 524 (0524-05-01) en Orléans
|
Mortokialo
|
senkapigo [#]
|
Familio
|
Patro
|
Gundobad [#]
|
Patrino
|
Caretene [#]
|
Gefratoj
|
Godomar [#]
|
Edzino
|
Ostrogotho [#]
|
Idoj
|
Suavegothe • Q3510563 [#]
|
Profesio
|
Okupo
|
monarko [#]
|
Sanktulo, martiro
|
Adorita en
|
Katolika eklezio
|
Festotago
|
1-a de majo
|
Atributoj
|
reĝaj vestoj kaj simboloj
|
Patroneco
|
urbo Cremona; kontraŭ malario
|
[#]
|
Fonto: Vikidatumoj
|
v • d • r
|

|
|
Sigismundo (germane Sigismund, latine Sigismundus; mortis en 524 de nia erao) estis reĝo de la burgundoj de 516 ĝis sia morto. Li estis la filo de reĝo Gundobad kaj reĝino Karetene. Li sukcedis sian patron en 516. Sigismund kaj lia frato Godomar estis venkitaj en batalo fare de la filoj de Klodvigo la 1-a kaj Godomar fuĝis. Sigismund estis prenita fare de Klodomer, la franka Reĝo de Orléans, kie li kaj lia familio estis garditaj kiel malliberuloj. Poste li, lia edzino kaj infanoj estis ekzekutitaj. Godomar tiam kolektis la burgundan armeon kaj venkis sian regnon.
Sigismundo estis studento de Alkimo Ekdicio Avito, la katolika episkopo de Vienne, kiu igis Sigismundon forlasi la arianisman fidon de siaj burgundaj antaŭuloj. Sigismundo estis inspirita fondi monaĥejon dediĉitan al Sankta Maŭrico ĉe Agaunum (la nuna urbeto Sankt-Maŭrico) en Valezo en 515.
Post sia murdiĝo li nomumiĝis kristana sanktulo.
Kategorio Sigismundo de Burgundio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri kristanismo.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
|
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 629992
- GND: 100407781
- VIAF: 27411609
- NKC: xx0195090
|
zo EF,w9D rRaDcU1LZ B,Gsazgi3aQ,CQ 8mBru3l bxkIVgF6FP1unCdj9pd6alA5WOKqOgnl9TkxXdscj7x,FBMeN
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...