Nigra rivero (Krimeo)
Multi tool use
Nigra rivero
Rivero en Krimeo
ruse Чёрная, ukraine Чорна, krime-tatare Çorğun
|
La enfluejo de la Nigra rivero ĉe la urbo Inkermano (apud Sebastopolo)
|
Elfluejo:
|
Nord-okcidentaj deklivoj de la Ajpetra altebenaĵo, Krimeo
|
Enfluejo:
|
La Nigra Maro
|
Longo:
|
34,1 km
|
La akvokvanto en la malsupra parto:
|
2,3 m3/s
|
La areo de la akvo-baseno:
|
436 km²
|
La Nigra rivero (ruse Чёрная, ukraine Чорна, krime-tatare Çorğun) estas rivero en la sud-okcidenta parto de la Krimea Duoninsulo.
La rivero longas 34,1 km. La areo de la akvobaseno estas ĉirkaŭ 436 km². La rivero komenciĝas en la Bajdara valo de Krimeo, fluas okcidenten kaj alfluas la Nigran maron apud la urbo Inkermano. En kelkaj lokoj la rivero "malaperas" en la ŝtonoz-karsta fluejo. En la meza fluo la rivero formas mallarĝan intermontejon, konatan kiel Nigrarivera kanjono, longan ĉirkaŭ 16 kilometrojn.
En la supra parto de la rivero troviĝas kelkaj akvo-rezervujoj, kiuj provizas per akvo la urbon Sebastopolo.
La rivero alfluas la Sebastopolan krekon de la Nigra maro. Apud la alfluejo troviĝas la Inkermana kaverna monaĥejo kaj la restaĵoj de la mezepoka urbo Aŭlito (kun la fortikaĵo Kalamito), kiu pasintece estis la haveno de la princlando Teodoro.
La rivero famas ankaŭ pro la fakto, ke apud ĝi la 16-an de aŭgusto 1855 okazis la Nigrarivera batalo (inter la francaj kaj sardiaj milit-trupoj unuflanke kaj la rusia armeo aliflanke; la batalo okazis enkadre de la Krimea (Orienta) milito).
Riveroj de Krimeo
|
|---|
| La Suda Bordo |
Ajanuzeno • Alaĉuko • Arpato • Avundo • Bajbugo • Demerĝio • Derekojko • Kozo • Ortauzeno • Otuzko • Putamico • Taraktaŝo • Uĉansuo • Uluuzeno • Orienta Uluuzeno • Uskuto • Vorono
|
| Okcidenta bordo |
Almo (← Bodrako, Koso) • Belbeko (← Bistrjanko, Kokozko, Suatkano) • Okcidenta Bulganako • Kaĉo (← Ĉuruksuo, Marto, Stilo) • Nigra (← Ajtodorko, Bago, Bajdaro) • Tobeĉokrako
|
Baseno de Salgiro
|
Salgiro • Malgranda Salgiro (← Abdalko) • Angaro • Beŝtereko • Bijukarasuo • Burulĉo • Kizilkobinko • Kuĉukarasuo • Kurco • Tavelo • Zujo
|
Baseno de suda Sivaŝo
|
Orienta Bulganako • Malseka Indolo • Seka Indolo • Salo
|
| Norda Krimeo |
Celino • Ĉatirliko • Mirnovko • Pobedno • Samarĉiko • Verda
|
La Kerĉa duoninsulo
|
Alibajo • Ĉurubaŝo • Ĝeparberdo • Iĉkinĝilgo • Kojasano • Melekĉesmo • Samarlo
|
|
nc59Hh5Hk2,xCNKau7 9x g DnJDHY2j
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
