Jean-Marc Ayrault

Multi tool use
Jean-Marc Ayrault
|
 Jean-Marc Ayrault en la Planedo PME la 18-an de junio 2013.
|
20-a ĉefministro (168-a registarestro)
|
En funkcio: 15-a de majo 2012 – 31-a de marto 2014
|
Prezidento
|
François Hollande
|
Sekvanto
|
Manuel Valls
|
Prezidanto de Nantes Métropole
|
En funkcio: 1-a de januaro 2001 – 21-a de junio 2012
|
Venanta post
|
nove kreita ofico[1]
|
Prezidanto de la Socialista Frakcio en la Nacia Asembleo
|
En funkcio: 12-a de junio 1997 – 15-a de junio 2012
|
Venanta post
|
Laurent Fabius
|
Urbestro de Nantes
|
En funkcio: 18-a de marto 1989 – 21-a de junio 2012
|
Venanta post
|
Michel Chauty
|
Deputito de la 3-a distrikto de Loire-Atlantique
|
En funkcio: 23-a de junio 1988 – 15-a de junio 2012
|
Venanta post
|
Jean-Pierre Fougerat
|
|
Naskiĝo
|
25-a de januaro 1950 en Maulévrier (Francio)
|
Nacieco
|
franca
|
Politika partio
|
Socialista Partio (PS)
|
Edz(in)o
|
Brigitte Ayrault
|
Infanoj
|
Ysabelle (naskiĝinta en 1974) Élise (naskiĝinta en 1977)
|
Alma mater
|
Universitato de Nantes
|
Profesio
|
Profesoro pri la germana lingvo
|
Franca ĉefministro
|
v • d • r
|

|
|
Jean-Marc AYRAULT (n. la 25-an de januaro 1950 en Maulévrier, Maine-et-Loire) estis ĉefministro de Francio (20-a ĉefministro de la Kvina Franca Respubliko)de la 15-an de majo 2012 ĝis la 31-an de marto 2014.
Jean-Marc Ayraut, antaŭ sia ĉefministriĝo, cetere estis membro de la Departementa Konsilio de Loire-Atlantique kaj socialista urbestro de Nantes de post 1989, deputito de la Nacia Asembleo de post 1986 kaj prezidanto de la socialista frakcio de la Nacia Asembleo de post 1997.
Li estis urbestro de Saint-Herblain de 1977 ĝis 1989.

Jean-Marc Ayrault kaj François Hollande
Detalo de mandatoj kaj postenoj |
14-a de marto 1977 - 12-a de marto 1989 : urbestro de Saint-Herblain (Loire-Atlantique)
1976 - 1982 : departementa konsiliano de Loire-Atlantique
2-a de aprilo 1986 - 14-a de majo 1988 : deputito de Loire-Atlantique
5-a de junio 1988 - 15-a de junio 2012 : deputito de la 3-a distrikto de Loire-Atlantique
1997 - 2007 : prezidanto de la socialista frakcio en la Nacia Asembleo
18-a de marto 1989 - 21-a de junio 2012 : urbestro de Nantes (Loire-Atlantique)
1-a de januaro 2001 - 21-a de junio 2012 : prezidanto de Nantes Métropole
2007 - 2012 : prezidanto de la socialista, radikala, civitana kaj maldekstre diversa frakcio en la Nacia Asembleo
15-a de majo 2012 - 31-a de marto 2014 : ĉefministro
21-a de junio 2012 - 4-a de aprilo 2014 : urba konsiliano de Nantes
21-a de junio 2012 - 4-a de aprilo 2014 : komunumara konsiliano de Nantes Métropole
1-a de majo 2014 - ? : deputito de la 3-a distrikto de Loire-Atlantique
Notoj |
↑ Antaŭ la kreo de la urba komunumaro de Nantes la 1-an de januaro 2001, la Distrikto de la Nanta Aglomeraĵo estis prezidata de Jean-Marc Ayrault de 1992.
Ĉefministroj kaj ties registaroj en la kvina Franca Respubliko
|
Prezido de Charles de Gaulle
|
1959 : Michel Debré (1-a) • 1962 : Georges Pompidou (1-a, 2-a, 3-a, 4-a) • 1968 : Maurice Couve de Murville (1-a)
|
Prezido de Georges Pompidou
|
1969 : Jacques Chaban-Delmas (1-a) • 1972 : Pierre Messmer (1-a, 2-a, 3-a)
|
Prezido de Valéry Giscard d'Estaing
|
1974 : Jacques Chirac (1-a) • 1976 : Raymond Barre (1-a, 2-a, 3-a)
|
Prezido de François Mitterrand
|
1981 : Pierre Mauroy (1-a, 2-a, 3-a) • 1984 : Laurent Fabius (1-a) • 1986 : Jacques Chirac (2-a) • 1988 : Michel Rocard (1-a, 2-a) • 1991 : Édith Cresson (1-a) • 1992 : Pierre Bérégovoy (1-a) • 1993 : Édouard Balladur (1-a)
|
Prezido de Jacques Chirac
|
1995 : Alain Juppé (1-a, 2-a) • 1997 : Lionel Jospin (1-a) • 2002 : Jean-Pierre Raffarin (1-a, 2-a, 3-a) • 2005 : Dominique de Villepin (1-a)
|
Prezido de Nicolas Sarkozy
|
2007 : François Fillon (1-a, 2-a, 3-a)
|
Prezido de François Hollande
|
2012 : Jean-Marc Ayrault (1-a, 2-a) • 2014 : Manuel Valls (1-a) • 2016 : Bernard Cazeneuve
|
Prezido de Emmanuel Macron
|
2017 : Édouard Philippe
|
|
Registaroj Ayrault (1-a) kaj (2-a) (16-a de majo 2012 - 31-a de marto 2014)
|
Sub prezideco de François Hollande
|
Eksterlandaj aferoj |
Laurent Fabius (2012 - 2014)
|
 Jean-Marc Ayrault Ĉefministro
|
Nacia edukado |
Vincent Peillon (2012 - 2014)
|
Justico |
Christiane Taubira (2012 - 2014)
|
Ekonomio kaj financoj |
Pierre Moscovici (2012 - 2014)
|
Socialaj aferoj kaj sano |
Marisol Touraine (2012 - 2014)
|
Teritoria egaleco kaj loĝado |
Cécile Duflot (2012 - 2014)
|
Enlandaj aferoj |
Manuel Valls (2012 - 2014)
|
Ekologio, daŭriva evoluigo kaj energio |
Nicole Bricq (2012) • Delphine Batho (2012 - 2013) • Philippe Martin (2013 - 2014)
|
Produkta reprogreso |
Arnaud Montebourg (2012 - 2014)
|
Laboro, dungado kaj socia dialogo |
Michel Sapin (2012 - 2014)
|
Defendo |
Jean-Yves Le Drian (2012 - 2014)
|
Kulturo kaj komunikado |
Aurélie Filippetti (2012 - 2014)
|
Supera instruado kaj esplorado |
Geneviève Fioraso (2012 - 2014)
|
Virinaj rajtoj |
Najat Vallaud-Belkacem (2012 - 2014)
|
Agrikulturo, agronutrado kaj arbaro |
Stéphane Le Foll (2012 - 2014)
|
Ŝtatreformo, malcentrigo kaj ŝtatoficistaro |
Marylise Lebranchu (2012 - 2014)
|
Transmaro |
Victorin Lurel (2012 - 2014)
|
Sportoj, junularo kaj asocia vivo |
Valérie Fourneyron (2012 - 2014)
|
Eksterlanda komerco |
Pierre Moscovici (2012) • Nicole Bricq (2012 - 2014)
|
Manmetiaro, komerco kaj turismo |
Sylvia Pinel (2012 - 2014)
|
Proparolanto de la registaro |
Najat Vallaud-Belkacem (2012 - 2014)
|
Delegitaj ministroj |
Delphine Batho (2012) • Sylvia Pinel (2012) • Jérôme Cahuzac (2012-2013) • George Pau-Langevin (2012-2014) • Alain Vidalies (2012-2014) • François Lamy (2012-2014) • Bernard Cazeneuve (2012-2014) • Michèle Delaunay (2012-2014) • Benoît Hamon (2012-2014) • Dominique Bertinotti (2012-2014) • Marie-Arlette Carlotti (2012-2014) • Pascal Canfin (2012-2014) • Yamina Benguigui (2012-2014) • Frédéric Cuvillier (2012-2014) • Fleur Pellerin (2012-2014) • Kader Arif (2012-2014) • Hélène Conway-Mouret (2012-2014) • Anne-Marie Escoffier (2012-2014) • Thierry Repentin (2012-2014) • Guillaume Garot (2012-2014)
|
Antaŭa registaro Fillon (3-a) <<••••• nuna registaro •••••>> Posta registaro : Valls
|
|
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 403021
- GND: 12987986X
- LCCN: nr98015254
- VIAF: 27098069
- ISNI: 0000 0001 1047 2501
- SUDOC: 029581435
- BNF: 12117690z
|
Gba35ruz0sTbRMAE6pkRw,mWCiRMXsFOaBeTvIn3w9oGxUNbrLg4C1fX0jcs,YENPreu h0
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...