Gallia Cisalpina
Multi tool use
Gaŭlio en la 1-a jarcento a.K., Gallia Cisalpina en la sudoriento
Gallia cisalpina aŭ Gallia citerior (en Esperanto "Gaŭlio ĉiflanke de la Alpoj" aŭ "Gaŭlio ĉiflanka") inter la jaroj 203 kaj 41 antaŭ nia erao estis provinco de la Romia Imperio. Laŭ modernaj geografiaj terminoj la provinco Gallia cisalpina ampleksis proksimume la nuntempan nordan Italion kaj la kroatian duoninsulon Istrio (latine Histria).
Ĉar en la areo ekde la 5-a jarcento antaŭ nia erao setlis keltoj, ĝi laŭ antikva kompreno unue apartenis al Gaŭlio, ne al Italio. La armeo de Romio okupis ĝin kadre de la Dua Punika Milito. En la unuaj jaroj la provinca nomo ankoraŭ ŝanĝiĝis. La historiisto Tito Livio nomis ĝin, foje „Gallia“, „Ligures et Gallia“ kaj „Ariminum“ (Rimini). La nomo „Gallia cisalpina“ kutimiĝis plej laste en la tempo de Lucio Kornelio Sulao, sed dokumentiĝas nur en la jaro 59 antaŭ nia erao, kiam Gaius Iulius Caesar (Julio Cezaro) ricevis tiun provincon kune kun Gallia Narbonensis kaj Illyricum por administrado.
En la jaro 49 antaŭ nia reao la urboj de la provinco ricevis la juron de romia civitaneco (civitas Romana), kaj ekde la jaro 41 antaŭ nia eraro la provinco ne plu konsideriĝis parto de Gaŭlio, sed parto de la provinco Italia kaj perdis la statuson esti propra provinco. Gallia cisalpinaestis estis la hejmregiono de signifaj latinaj verkistoj kiel Katulo, Vergilio, Tito Livio, Cornelius Nepos kaj la du Plinioj.
la gentoj de la provinco
Gallia cisalpina (je verda fono)
Regionoj |
La provinco dividiĝis je la regionoj
Aemilia (aŭ Gallia cispadana, vidu la nunan italan regionon Emilio-Romanjo),
Liguria (vidu la nunan Ligurion),
Venetia et Histria (vidu la nunajn regionojn Veneto (ĉirkaŭ la urbo Venecio) kaj Istrio)
Transpadana (aŭ Gallia transpadana).
Literaturo |
- John Anthony Cramer: A Geographical and Historical Description of Ancient Italy ["geografia kaj historia priskribo de antikva Italio"], volumo I, Oksfordo 1826, paĝoj 40 ĝis 110
- Tilman Bechert: Die Provinzen des Römischen Reiches. Einführung und Überblick ["la provincoj de la Romia Imperio. Enkonduko kaj superrigardo"], von Zabern, Majenco 1999, ISBN 3-8053-2399-9, paĝo 63 kaj sekvaj
Sd6oT2aORTu,QrHLA9W7,KbLKdJ1akwkGpXzPsB1BXj j8qw6wFiguc9,sKDSzy4WPkfWA,6lhTZHZC7HSI,p gm
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
