La Aŭstralia tadorno, Tadorna tadornoides, estas tadorno, tio estas membro de grupo de grandaj anserecaj birdoj kiuj estas parto de la birda familio de Anasedoj, kiu enhavas ankaŭ la cignojn, la anserojn kaj la anasojn.
Enhavo
1Disvastiĝo
2Aspekto
3Specio
4Referencoj
Disvastiĝo |
Tiu estas birdo kiu reproduktiĝas en suda Aŭstralio (sed ne en la plej arida centro) kaj Tasmanio. Dum la sudhemisfera vintro, multaj birdoj moviĝas norden de la reprodukta teritorio. Kiel ĉe aliaj tadornoj, ankaŭ tiu specio havas preferatajn ejojn por plumoŝanĝado, kiaj la Lago George, Novsudkimrio, kie okazas grandaj koncentroj.
Tiu specio estas ĉefe asocia al lagoj en malferma kamparo, kaj reproduktiĝas en arbotruoj, bordotruoj aŭ simile.
Aspekto |
La masklo estas tre nigreca, kun helbruna brusto (oranĝeca kiel ĝenerala koloro de Rusta tadorno), blanka kolumo kaj malhelverda kapo (nigreca de malproksime). Flankoj kaj subaj partoj estas malhelbrunaj. La dorso estas rustecbruna. La ino estas simila, sed havas blankajn ringojn kaj ĉirkaŭokule kaj ĉirkaŭ bekobazo ege kontrastaj kun la malhela kapo kaj kun la nigra beko. Temas pri specio kun malgranda seksa duformismo. Ambaŭ seksoj, kiel plej tadornoj, montras grandajn blankajn flugilmakulojn (flugilkovriloj) ege videblaj dumfluge, sed ankaŭ kiel malgranda marko ripoze. La beko estas nigra. La speguleto estas malhelverda, ankaŭ videbla ripoze aŭ dumnaĝe.
Specio |
Tiu specio estas protektita laŭ la National Parks and Wildlife Act, 1974.
La genra nomo Tadorna devenas el keltaj radikoj kaj signifas "makuleca akvobirdo", simile al la angla "shelduck".[1]
Referencoj |
↑ KEAR, Janet. (2005) Ducks, Geese, and Swans. Oxford University Press, p. 420. ISBN 0 19 861008 4.
BirdLife International (2004). Tadorna tadornoides. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11a Majo 2006. Kriterioj kial tiu specio estas Malplej Zorgiga
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
