Rezistado de Van
Multi tool use
Armenaj fortoj protektas la urbon Van dum la rezistado en majo 1915
Linia defendo en la malnova urboparto, la fortikaĵo Van
La heroa rezistado de Van (armene Վանի Հերոսամարտ "Vani Herosamart") estis unu el la malmultaj kazoj dum la armena genocido kie la armenoj, pro memdefendo, batalis kontraŭ la armeo de la Otomana Imperio. La rezistado atingis la pinton per la establado de portempa provizora armena registaro (1915-1917) kie fine integriĝis al la rusa administrado por Okcidenta Armenio kaj la Armena Demokratia Respubliko. Tamen, la integriĝo al la demokratia respubliko estis forlasita papere dume la otomanoj reokupis la regionon per la german-soveta Traktato de Brest-Litovsk. Fine de la Unua Mondmilito, la regiono, same kiel kelkaj proksimaj areoj, iĝis parto de la Armena Demokratia Respubliko sub la Traktato de Sèvres, traktato kiu neniam estis ratifita.
La komenca armita rezistado okazis el la 19-a de aprilo ĝis la 6-a de majo 1915 kaj ĝi daŭris malpli ol unu monaton. La dua grava rezistado okazis dum la otomana avanco kaj la batalo de Van kiu finiĝis per la alveno de la rusaj trupoj helpe al la armenaj fortoj. Post la alveno de la rusa armeo la trupoj daŭre avancis, kontrolante parton de Okcidenta Armenio. La armenaj volontulaj trupoj ene de la rusa armeo kaj la armena milico, helpis al la rusoj regi la regionon sub gvido de Aram Manukjan, kaj ankaŭ forigi la otomanojn ekster ĝi ekde 1916 ĝis 1918.
La rezistado okupas gravan parton en la nacia armena identeco, ĉar ĝi estas simbolo pri la "rezistado-volo" de la armenoj. La filmo "Ararat", verkita, reĝisorita kaj kunproduktita de Atom Egoyan revenas al etapoj de la okazintaĵoj de Van. Ararat gajnis plurajn premiojn. Por la memorado de la defendintoj de la batalo, oni starigis monumenton dum la 1970-a jardeko en la Armena Soveta Socialisma Respubliko, en Agarak, vilaĝo Talin. La urbo estis loĝita de la enmigrintoj de Van, en 1920. Nerkin Bazmaberd vilaĝo en la nordo de Agarak ankaŭ estis loĝitaj de la rifuĝintoj en 1915.
0F9IEoz3DxSzjQDL9,cE7e0oUafOM81iHpS6hSJIE2DRPKJ,bM t,S69Jmktx Kiury9Jwcqbjfgb67yTGJ
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
