Tanĝero

Multi tool use
Tanĝero
|
|

|
Flago
|
Administrado
|
Poŝtkodo
|
90000 [+]
|
Demografio
|
Loĝantaro
|
947 952 (2014) [+]
|
Loĝdenso
|
4 752 loĝ./km²
|
Geografio
|
Geografia situo
|
35° 47′ N, 5° 49′ U35.784722222222-5.8125Koordinatoj: 35° 47′ N, 5° 49′ U [+]
|
Alto
|
80 m [+]
|
Areo
|
199,5 km² (19 950 ha) [+]
|
Horzono
|
UTC±00:00 [+]
|
|
|
Alia projekto
|
Vikimedia Komunejo Tangier [+]
|
v • d • r
|

|
|
Tanĝero, arabe طنچة (Tanĝa), estas havenurbo en Maroko, iom okcidente de la Ĝibraltara Markolo. En 2004 ĝi havis 620.400 loĝantojn.
Historio |
Tanĝero estis fondita de kartaganoj en la 5-a jarcento antaŭ nia epoko, sub la nomo Tingis. Ĝi estis konkerita de Romio kaj poste estis regata de Bizanco. En 702 ĝin konkeris araboj, en 1471 portugaloj, en 1661 britoj. En 1684 ili transdonis la urbon al Maroko.
En 1912 Maroko estis dividita inter Francio kaj Hispanio; poste Tanĝero iĝis okupita de Hispanio. Ek de 1923 ĝi ricevis ekster-regnan, internacian statuson nome Internacia Zono de Tanĝero, sub komuna administrado de Francio, Hispanio, Britio, de 1928 ankaŭ Italio.
Dum la Dua Mondmilito inter 1940 kaj 1945 Hispanio sola administris la urbon. Je la 29-a de oktobro 1956 la "protokolo de Tanĝero" decidis reunuigon de Tanĝero al Maroko.
Famuloj |
En Tanĝero naskiĝis Ibn Batuta.
En la 1950-aj kaj 1960-aj jaroj pluraj alilandaj verkistoj vivis en Tanĝero, ekz. Tennessee Williams kaj Truman Capote.
En Tanĝero mortis hungara-usona Pál Lukács (aktoro).
- Tanĝero en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Tanĝero en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Ĝemelurboj |
Faro en Portugalio
Cádiz en Hispanio
Liège en Belgio
Moulins (Allier) en Francio
Metz en Francio
Sétif en Alĝerio
Saint-Denis (Reunio) en Francio
Bizerte, 1976 en Tunizio
Casablanca, 2004 en Maroko
Malaga, 2010 en Hispanio
AOYSkYTFMvUath,5GFrli,vEC6ODqa5NHH z,8pzWGN
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...