Volĵskij

Multi tool use
{{Rusia urbo|Volĵskij||Volgograda provinco||
Volĵskij
|
|

|

|
Flago
|
Blazono
|
Administrado
|
Poŝtkodo
|
404100–404133 [+]
|
Retpaĝaro
|
www.admvol.ru [+]
|
Demografio
|
Loĝantaro
|
326 055 (2017) [+]
|
Loĝdenso
|
2 174 loĝ./km²
|
Geografio
|
Geografia situo
|
48° 47′ N, 44° 46′ O48.78333333333344.766666666667Koordinatoj: 48° 47′ N, 44° 46′ O [+]
|
Alto
|
20 m [+]
|
Areo
|
150 km² (15 000 ha) [+]
|
Horzono
|
UTC+04:00 [+]
|
|
|
Alia projekto
|
Vikimedia Komunejo Volzhsky, Volgograd Oblast [+]
|
v • d • r
|

|
|
Volĵskij (ruse Волжский) estas grava industria urbo en Volgograda provinco de Rusio.
Kodo de OKATO de la urbo estas 18410.
La urbo estis fondita en 1951, havas statuson de urbo ekde 1954.
La interurba telefona kodo estas 8443, la enurbaj telefonnumeroj estas sesciferaj.
La loka tempo estas moskva tempo.
Geografiaj koordinatoj de la urbo estas: latitudo 48°47' norde, longitudo 44°46' oriente.
La urbo estas sur maldekstra bordo de rivero Volgo, ĉe komenco de rivero Aĥtuba (Ахтуба), kiu estas maldekstra branĉo de Volgo.
En la urbo estas fervoja stacio.
En 1959 la urbo havis 67 mil loĝantojn.
En 2002 la urbo havis 313,2 mil loĝantojn.
En 2006 la urbo havis 308,5 mil loĝantojn.
Esperanto en Volĵskij |

Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Esperanto en Volĵskij.
En 1986 en Volĵskij okazis dusemajnaj Esperanto-kursoj, aperis grupo de esperantistoj. Nun informo pri konsiderinda Esperanto-komunumo en la urbo mankas.
Urboj de Volgograda provinco
Ĉefurbo: Volgogrado
Dubovka |
Frolovo |
Kamiŝin |
Miĥajlovka |
Ĵirnovsk |
Kalaĉ-na-Donu |
Kotelnikovo |
Kotovo |
Krasnoslobodsk |
Leninsk |
Nikolajevsk |
Novoanninskij |
Pallasovka |
Petrov Val
Serafimoviĉ |
Surovikino |
Urjupinsk |
Volĵskij
NIBnAd75RBuN,1Xd,V 4mJXR,a9tfDuwTKQ eizc4Obf6rMRK,j1FnSkShGrkxNe2idzzenB
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...