La Agoj de la Apostoloj estas la 5-a libro de la nova testamento en la biblio. Ĝi estas la dua parto de du-voluma verko. La unua parto estas la evangelio laŭ Luko. Ambaŭ volumoj kune nomiĝas la Historia Verkaro de Luko.
Enhavo
1Aŭtoro
2Enhavo kaj strukturo
3Esperanta traduko
4Eksteraj ligiloj
5Referencoj
Aŭtoro |
Laŭ frua kristana tradicio la verkinto de tiuj ĉi libroj estas Luko, klera helena pagandevena kuracisto, helpanto, eble ankaŭ kunvojaĝanto de Sankta Paŭlo.
Enhavo kaj strukturo |
La Agoj de la Apostoloj rakontas la historion de la eklezio ekde Pentekosto en Jerusalemo ĝis la alveno de Paŭlo en Romo.
La dispozicio [1] estas kaŝita en Ago 1,8. El tiu versiklo evidentas la tri ĉefaj partoj:
En Jerusalem (Ago 1,12 – 8,3)
En la tuta Judujo kaj Samario (Ago 8,4 – 12,23)
Ĝis la plej malproksima parto de la tero (Ago 12,24 – 28,31) En tiu ĉi tria parto troviĝas jenaj subpartoj:
Unua misia vojaĝo (Ago 13,4 – 14,28)
Koncilio apostola en Jerusalem (Ago 15,1–35)
Dua misia vojaĝo (Ago 15,36 – 18,22)
Tria misia vojaĝo (Ago 18,23 – 21,17)
Arestado kaj enkarcerigo (Ago 21,18 – 26,32)
Vojaĝo al Romo (Ago 27,1 – 28,31)
Esperanta traduko |
La traduko de la brita komitato (John Cyprian Rust, John Beveridge kaj C. G. Wilkinson) troviĝas en la esperanta Biblio: IKUE kaj KELI (ed.): Biblio, eldonejo KAVA-PECH, Dobřichovice (Praha) 2006, ISBN 80-85853-90-6
Eksteraj ligiloj |
Teksto esperanta
Teksto esperanta
Eseo pri la konscienceco de Luko (angle)
Teksto angla (NIV)
Teksto pola
Tekstoj suoma kaj helena
Teksto suoma
Teksto suoma por aŭskulti
Teksto hispana kiel PDF
Teksto hispana
Teksto germana kiel PDF
Teksto germana por aŭskulti
Resumo kaj analizo el evangelia vido (germane)
Teksto rusa
el Codex Laudianus (latin-greka manuskripto, 17-a jarcento)
El Greco: Pentekosto
Konvertiĝo de Paŭlo (laŭ la centra altarbildo de la nord-hispana ermita klostro Ayerbe)
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Biblio.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
Referencoj |
↑ La subtitoloj estas prenitaj el la nove editorita esperanta Biblio: IKUE kaj KELI (ed.): Biblio, eldonejo KAVA-PECH, Dobřichovice (Praha) 2006, ISBN 80-85853-90-6. Ili baziĝas sur tiuj de la germana Einheitsübersetzung.
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
