Karlo la 4-a (Francio)

Multi tool use
Karlo la 4-a de Francio 1294 – 1328
|

|
Reĝo de Francio Reĝo de Navaro - Grafo de Marche
|
Reĝado
|
1322 - 1328
|
Antaŭulo
|
Filipo la 5-a
|
Posteulo
|
Filipo la 6-a
|
|
Patro
|
Filipo la 4-a
|
Patrino
|
Johana de Navaro
|
|
Edzinoj
|
*Blanka de Burgonjo *Maria de Luksemburgio *Johana de Évreux
|
|
Karlo la 4-a de Francio (n. la 18-an de junio 1294 en Creil - m. la 1-an de februaro 1328 en Vincennes), kromnomita Karlo la Bela (franclingve Charles IV le Bel) estis unue grafo de Marche kaj poste reĝo de Francio kaj Navaro (kiel Karlo la 1-a) ekde 1322 ĝis 1328. Li estis la dekkvina kaj lasta reĝo de la rekta kapetida dinastio.
Karlo estis la tria filo de la reĝo Filipo la 4-a la Bela kaj de Johana la 1-a de Navaro. Li fariĝis reĝo post la morto de sia frato Filipo la 5-a la Longa, kaj estis kronita en Reims la 21-an de februaro 1322 fare de la ĉefepiskopo Robert de Courtenay-Champignelles. Kiel heredinto de Johana de Navaro, al la titolo de reĝo de Francio li aldonis tiun de reĝo de Navaro.
Heredado |
Karlo la 4-a mortis sen infano, kaj do sen oficiala heredanto. Konforme al la salfranka leĝo, la kandidatiĝo de lia kuzo Eduardo la 3-a de Anglio estis reĵetita pro tio, ke la reĝeco de Francio estas neheredebla per virino. La trono iris finfine al Filipo de Valois, alia kuzo de Karlo, kiu reĝis kiel Filipo la 6-a. Tiu heredado, kontestita de Anglio, fariĝis unu el la ĉefaj kaŭzoj de la Centjara milito.
Vidu ankaŭ |
- Listo de monarkoj de Francio

|
Reĝoj de Francio, reĝoj de la Francoj kaj imperiestroj de la Francoj ekde 987 ĝis 1870
|

|
|
987 |
996 |
1031 |
1060 |
1108 |
1137 |
1180 |
1223 |
1226 |
|
Hugo Kapeto
|
Roberto la 2-a
|
Henriko la 1-a
|
Filipo la 1-a
|
Ludoviko la 6-a
|
Ludoviko la 7-a
|
Filipo la 2-a
|
Ludoviko la 8-a
|
|
|
1226 |
1270 |
1285 |
1314 |
1316 |
1316 |
1322 |
1328 |
1350 |
|
Ludoviko la 9-a
|
Filipo la 3-a
|
Filipo la 4-a
|
Ludoviko la 10-a
|
Johano la 1-a
|
Filipo la 5-a
|
Karlo la 4-a
|
Filipo la 6-a
|
|
|
1350 |
1364 |
1380 |
1422 |
1461 |
1483 |
1498 |
1515 |
1547 |
1559 |
|
Johano la 2-a
|
Karlo la 5-a
|
Karlo la 6-a
|
Karlo la 7-a
|
Ludoviko la 11-a
|
Karlo la 8-a
|
Ludoviko la 12-a
|
Francisko la 1-a
|
Henriko la 2-a
|
|
|
1559 |
1560 |
1574 |
1589 |
1610 |
1643 |
1715 |
1774 |
1792 |
|
Francisko la 2-a
|
Karlo la 9-a
|
Henriko la 3-a
|
Henriko la 4-a
|
Ludoviko la 13-a
|
Ludoviko la 14-a
|
Ludoviko la 15-a
|
Ludoviko la 16-a
|
|
|
1792 |
1804 |
1814 |
1824 |
1830 |
1848 |
1852 |
1870 |
|
-
|
Napoleono la 1-a
|
Ludoviko la 18-a
|
Karlo la 10-a
|
Ludoviko-Filipo
|
-
|
Napoleono la 3-a
|
|
|
Historio de Francio - Kapetidoj - Valois - Burbonoj - Bonaparte
|
Reĝoj kaj imperiestroj de Francio
|
Merovidoj (481-751) |
Klodvigo la 1-a • Klotaro la 1-a • Kariberto la 1-a • Guntramo la 1-a • Ĉilperiko la 1-a • Sigeberto la 1-a • Klotaro la 2-a • Dagoberto la 1-a • Sigeberto la 3-a • Klodvigo la 2-a • Klotaro la 3-a • Teodoriko la 3-a • Klodvigo la 3-a • Ĉildeberto la 3-a • Dagoberto la 3-a • Ĉilperiko la 2-a • Klotaro la 4-a • Teodoriko la 4-a • Ĉilderiko la 3-a
|
Karolidoj (751-987) |
Pipino la pli juna • Karloman la 1-a • Karolo la Granda • Ludoviko la 1-a, la Pia • Karlo la 2-a, la Kalva • Ludoviko la 2-a, la Balbuta • Ludoviko la 3-a • Karlomano la 2-a • Karlo la 3-a, la Dika • Eŭdo la 1-a (R) • Karlo la 3-a, la Simpla • Roberto la 1-a (R) • Rodolfo (B) • Ludoviko la 4-a, de Transmaro • Lotaro • Ludoviko la 5-a, la Pigra
|
Kapetidoj (987-1328) |
Hugo Kapeto • Roberto la 2-a • Henriko la 1-a • Filipo la 1-a • Ludoviko la 6-a • Ludoviko la 7-a • Filipo la 2-a • Ludoviko la 8-a • Ludoviko la 9-a • Filipo la 3-a • Filipo la 4-a • Ludoviko la 10-a • Johano la 1-a • Filipo la 5-a • Karlo la 4-a
|
Valezianoj (1328-1589) |
Filipo la 6-a • Johano la 2-a • Karlo la 5-a • Karlo la 6-a • Karlo la 7-a • Ludoviko la 11-a • Karlo la 8-a • Ludoviko la 12-a • Francisko la 1-a • Henriko la 2-a • Francisko la 2-a • Karlo la 9-a • Henriko la 3-a
|
Burbonoj (1589-1792) |
Henriko la 4-a • Ludoviko la 13-a • Ludoviko la 14-a • Ludoviko la 15-a • Ludoviko la 16-a
|
Bonaparte (1804-1815)
|
Napoleono la 1-a |
Burbonoj (1815-1830)
|
Ludoviko la 18-a • Karlo la 10-a
|
Orleananoj (1830-1848)
|
Ludoviko-Filipo la 1-a |
Bonaparte (1852-1870)
|
Napoleono la 3-a |
|
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 219884
- GND: 137844662
- LCCN: nb2014008209
- VIAF: 286163761
- ISNI: 0000 0003 9215 3671
- BNF: 12350831g
|
Cyh9qoE,LELFVPk2vnam
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...