Cuiabá

Multi tool use
Urbo Cuiabá
|

|

|

|
Flago
|
Blazono
|
|
Datreveno
|
1-a de januaro
|
Fondiĝo
|
1727
|
Nomo de la loĝanto
|
cuiabano
|
Moto
|
|
Urbestr(in)o
|
Mauro Mendes (Brazila Socialista Partio) ĝis 2016
|
Situo
|
|
Subŝtato
|
Mato-Groso
|
Mezoregiono
|
Centro-Sul Mato-Grossense
|
Mikroregiono
|
Cuiabá
|
Najbaraj urboj
|
Ne disponebla
|
Geografiaj aspektoj
|
Areo
|
3.538,17 km²
|
Loĝantaro
|
550.562 loĝ. 2009 [1]
|
Loĝdenso
|
148,90 loĝ./km²
|
Alteco
|
165 metroj
|
Klimato
|
tropika
|
Horzono
|
UTC-4
|
Sociaj indikiloj
|
IHD
|
0,821 2000 [2]
|
MEP
|
R$ 7.189.521.000 (41) - 2006 [3]
|
MEP per capita
|
R$ 13.244,00 2006 [3]
|
v • d • r
|

|
|
Cuiabá [kujaba] estas urbo de Brazilo, ĉefurbo de subŝtato Mato Grosso.
Situo : 15°35′45″S 56°05′49″U / 15.5958°S, 56.0969°U / -15.5958; -56.0969 (Cuiabá)Koordinatoj: 15°35′45″S 56°05′49″U / 15.5958°S, 56.0969°U / -15.5958; -56.0969 (Cuiabá)
Esperanto en Cuiabá |
Ĉirkaŭ 1945 tie movadis Keller Farina.
De la 21-a de septembro ĝis la 15-a de decembro 1984 funkciis Esperanto-kursoj en la jenaj institucioj de Cuiabá: Federacia Universitato de Mato Grosso, “Liceu Cuiabano” kaj Sekretariofico pri Edukado de la subŝtato Mato Grosso. La tiama subŝtatestro, s-ro Julio Campos, kaj lia edzino estas simpatiantoj de Esperanto-movado kaj subtenas la dediĉan laboron de samideano Ciro Gomes de Freitas, ĉefa respondeculo pri la disvastigo de la Esperanto.
La 7-a Kongreso de BEJO (Brazila Esperantista Junulara Organizo) en Januaro 1985 okazis en Cuiabá sub la protekto de s-ino Izabel Pinto Campos, edzino de la subŝtatestro, kiu oferis bankedon al la junuloj ĉe “Palácio Alencastro”.
Referencoj |
↑ Estimativas da população para o Brasil em 2008 (14 de aŭgusto 2009). Alirita 5 de septembro 2009.
↑ Ranking decrescente do IDH-M dos municípios do Brasil. Atlas do Desenvolvimento Humano (2000). Alirita 11 de oktobro 2008.
- ↑ 3,03,1Produto Interno Bruto dos Municípios 2003-2006 (16 de decembro 2008). Alirita 26 de junio 2009.
- Cuiabá en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Cuiabá en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Ĉefurboj de Brazilo
|
Aracaju • Belo Horizonte • Belém • Boa Vista • Brasília • Campo Grande • Cuiabá • Curitiba • Florianópolis • Fortaleza • Goiânia • João Pessoa • Macapá • Maceió • Manaus • Natal • Palmas • Porto Alegre • Porto Velho • Recife • Rio Branco • Rio de Janeiro • Salvador • São Paulo • São Luís • Teresina • Vitória
|
 |
|
oCbI6,d,YMIut5,hQYC6Z,q 8sHJ 4 xxj,5QQfuf A8z7 Bv4u8sn5XnW47 tHIxH9SanQeckeMXlaIKl4DaaZjU
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...